წესითა და რიგით, გახარიაზე თხრობით უნდა დაგვეწყო მიმდინარე წელი, რადგან მოქმედ პრემიერზე ამბობენ, მალე თანამდებობას დატოვებსო. უფრო კონკრეტულად კი, ეს „მალე“ მიმდინარე თვის ბოლო უნდა იყოს, მაგრამ...

„სახელისუფლებო გუნდში სერიოზული დაძაბულობაა, მაგრამ ეს არ უკავშირდება პრემიერს. რამდენიმე ჯგუფი ცდილობს, საკუთარი პოზიციები გაიმყაროს და მთავარი პროკურორის თანამდებობაზე, ის კადრი წარადგინოს, რომელიც მას აწყობს. საქმე ისაა, რომ ივანიშვილმა უკვე გასცა განკარგულება, წინასაარჩევნოდ არაერთი ჩინოვნიკი სამაგალითოდ დაისაჯოს, რადგან ხალხმა იგრძნოს, რომ ხელისუფლება ძლიერია. სწორედ ამიტომ, მთავარი პროკურორის სავარძელი არათუ განხეთქილების მიზეზია, არამედ სერიოზული დაპირისპირების საბაბიც. ამის გამო დაეტაკნენ გახარიას, მაგრამ რეალურად მას მთავარი პროკურორის ინტერესი არ აქვს. პრემიერმა კარგად იცის, რომ მას მთავარ პროკურორს არავინ დაანიშნინებს და ამიტომ, არ ერევა. მთავარი პროკურორი გახარიას კადრი რომ გახდეს, მას ძალიან დიდი ძალაუფლება ჩაუვარდება ხელში, ამას კი ივანიშვილი არ დაუშვებს. ამიტომ, პრემიერი არ შეიცვლება, რადგან ბატონმა ბიძინამ ყველაზე კარგად იცის, რომ ის არაფერ შუაშია და ვიღაცეების არასწორი ფიქრების გამო, პრემიერს არ შეცვლის. მითუმეტეს, რომ ამომრჩეველში გახარიას თავის წინამორბედზე ბევრად დიდი ავტორიტეტი აქვს“, - გვითხრა „ოცნების“ მაღალჩინოსანმა.

საგაზაფხულო სესია პარლამენტმა ოფიციალურად 4 თებერვალს უნდა გახსნას, მაგრამ რიგგარეშე სხდომა 17 იანვარს ჩატარდება. ერთი შეხედვით, პარლამენტის ბიუროზე სერიოზული საკითხები არ განიხილეს და სესიის ნაჩქარევად მოწვევის საბაბიც არ არსებობდა, მაგრამ სწორედ ამ სესიაზე იმსჯელებენ მომავალ პროკურორზე და არ გამორიცხოთ, კანდიდატად ისეთი კაცი დაასახელონ, ვისაც საერთოდ არავინ ელის. საუბარი კი...

„ის, რომ გიორგი ბადაშვილს ამ თანამდებობაზე დაბრუნება არ სურს, ადრე გითხარით. ეს საკითხი ჯერ კვლავ არ მოხსნილა დღის წესრიგიდან, მაგრამ ბადაშვილს მაინც არ უნდა ერთსა და იმავე მდინარეში მეორედ შესვლა. ყველაზე რეალური ამ ეტაპზე აბულაძის კანდიდატურაა. გენერალური პროკურატურის გენერალური ინსპექციის მოქმედ შეფს, არაერთ მაღალჩინოსნის „ცოდვაზე“ მიუწვდება ხელი და ამიტომ, ივანიშვილი წინააღმდეგი არ არის, რომ აბულაძემ აღნიშნული თანამდებობა დაიკავოს, თუმცა აბულაძეს ივანიშვილის გარემოცვაში არ ჰყავს დიდი მხარდამჭერები, რადგან რამდენიმე მათგანს ეჭვი აქვს, რომ საჭიროების შემთხვევაში, აბულაძე მათ არ დაინდობს. ამიტომ, გადაწყვეტილი ჯერ არაფერია, მაგრამ უდიდესი ალბათობით, გენერალური პროკურორი სწორედ აბულაძე გახდება“,-გვეუბნება ჩვენი წყარო.

მართლაც და, იმის მიუხედავად, რომ ბოლო ორი წელია, აბულაძე ამ თანამდებობას იკავებს, მისი სახელი რაიმე სკანდალებთან კავშირში არასდროს გაჟღერებულა და რაც მთავარია, ის ყოველთვის უხმაუროდ აგვარებდა ყველა საქმეს. შესაბამისად, საზოგადოებაში მის მიმართ არანაირი განწყობა არ არის, არც პოზიტიური, არც ნეგატიური და ივანიშვილს ახლა სწორედ ასეთი კადრი სჭირდება, კაცი, რომელზეც ვერც კარგს იტყვიან და ვერც ცუდს. აბულაძე ამ მოთხოვნას იდეალურად ერგება, თუმცა რამდენად მოერევა ივანიშვილი საკუთარ გარემოცვას, ეს ცალკე თემაა. როგორც გვეუბნებიან, ბატონი ბიძინას კარზე რამდენიმე ჯგუფი იმდენად გაძლიერდა, რომ მათ კონტროლს „ოცნების“ თავმჯდომარე ვეღარ ახერხებს, ხმაურის ატეხვა კი წინასაარჩევნოდ არ სურს. შესაბამისად, მათი დასჯა თუ დასუსტება არჩევნების შემდეგ არის დაგეგმილი, მაგრამ სხვა საკითხია, რამდენად მივა არჩევნებამდე საკუთარი სიით ივანიშვილი. იმ სიით, რომელიც უკვე შედგენილია და რომლის არსებობაც ათამდე ადამიანმა იცის. უფრო სწორედ, არსებობა კი არა, ამ სიის შემადგენლობა, ანუ იმ მაჟორიტარების ვინაობა, რომლებიც 2020 წელს კვლავ შეეცდებიან დეპუტატის მანდატის მოპოვებას.

ყველაფერთან ერთად, სერიოზულ პრობლემად რეგიონები არის ქცეული. ადგილობრივი მუნიციპალიტეტების პირველი პირები მიხვდნენ, რომ ივანიშვილს ახლა მათთვის არ სცხელა და ამიტომ, ფულის კეთება დაიწყეს. ფულის კეთებაში კი ტენდერებს ვგულისხმობთ. სამართალდამცავ ორგანოებს ჩვენთან კითხვის ნიშნები რომ არ გაუჩნდეთ, სქემას მოვყვებით, შემდეგ თავად შეამოწმონ და ნახავენ, სად რა ხდება. მოკლედ, ვთქვათ ცხადდება ტენდერი 1 მილიონი ლარის სამუშაოების შესრულებაზე. კონკრეტული ფირმა შედის ამ ტენდერში და აკლებს 20 ათას ლარს, ანუ იღებს ვალდებულებას, რომ აღნიშნულ სამუშაოს შეასრულებს 980 ათას ლარად. რა თქმა უნდა, აღნიშნული კომპანია ტენდერში ვერ იმარჯვებს, რადგან როგორც წესი, ღია შეჯიბრითობის დროს, სატენდერო თანხას ათი პროცენტი მაინც აკლდება. იგებს სხვა კომპანია, ის კი, რომელმაც მხოლოდ 20 ათასი დააკლო, გადის მესამე, მეოთხე ან მეხუთე ადგილზე. შემდეგ იწყება საბუთების შემოწმება და აღმოჩნდება, რომ ყველა სხვა კომპანიას საბუთები წესრიგში არ აქვს და საბოლოოდ გამარჯვებულად სასურველი კომპანია ცხადდება. შედეგად, მუნიციპალიტეტების პირველი პირები თავდაპირველი სატენდერო თანხის 10%-ს ქეშად იღებენ და თან ჩატარებული სამუშაოების ხარისხზეც თვალს ხუჭავენ. ჰოდა, სამართალდამცავებს მარტივად შეუძლიათ გადაამოწმონ, როგორ მოიგეს კომპანიებმა ის ტენდერი, რომელშიც ხანდახან მეშვიდე, მერვე და მეცხრე ადგილზე გავიდნენ და „აღმოჩნდა“, რომ ყველას, ვინც მათ წინ იყო, დოკუმენტაცია წესრიგში არ ჰქონდა.

მოკლედ, საბანს ყველა თავისკენ ექაჩება და ძალიან დიდია იმის ალბათობა, რომ ეს საბანი გაიხეს. აი, ვისი შიშველი სხეული გამოჩნდება მერე, ყველა ერთად ვნახავთ. მანამდე კი, დაველოდოთ 17 იანვარს და უმრავლესობის მიერ გამზადებული განცხადებების გაჟღერებას. ჰო, ოპოზიცია 17-ში პროტესტს კვლავ გეგმავს, მაგრამ ვიყოთ რეალისტები - არანაირი ადამიანური რესურსი ოპოზიციას უბრალოდ არ აქვს და უნდა მოხდეს რაღაც ისეთი, რაც ხალხს ქუჩაში ოპოზიციის მოწოდების გარეშე გამოიყვანს. აი, ეს რაღაც კი ეგებ მარტში იყოს. მაინც ხომ იცით, მარტი ცოტა უცნაური თვეა, არეული...

ანი დვალიშვილი

ალია №1